भारतीय दंड संहिता १८६०
कलम ३२२ :
इच्छापूर्वक जबर दुखापत पोचवणे :
(See section 117(1) of BNS 2023)
जो कोणी इच्छापूर्वक दुखापत पोचवता त्याचा जी दुखापत करण्याचा उद्देश आहे किंवा जी दुखापत होण्यास आपण कारण होण्याचा संभव असल्याची त्याला जाणीव आहे ती जर जबर दुखापत असे आणि तो ज्या दुखापतीस कारण होतो ती जबर दुखापत असेल तर, तो इच्छापूर्वक जबर दुखापत पोचवतो असे म्हटले जाते.
स्पष्टीकरण :
ज्या बाबतीत एखादा इसम जबर दुखापत पोचण्यास कारण झाला आहे आणि जबर दुखापत पोचवण्याचा त्याचा उद्देशही आहे किंवा तसे होण्यास आपण कारण होण्याचा संभव आहे, याची त्याला जाणीवही आहे या दोन्ही गोष्टी असतील तेवढे खेरीजकरुन एरवी, तो इच्छापूर्वक जबर दुखापत पोचवतो असे म्हटले जात नाही. पण जर एका प्रकारची जबर दुखापत करण्याचा स्वत:चा उद्देश असताना किंवा तशी दुखापत होण्यास आपण कारण होण्याचा संभव असल्याची स्वत:ला जाणीव असताना प्रत्यक्षात त्याच्या हातून दुसऱ्या प्रकारची जबर दुखापत झाली असेल तर, तो इच्छापूर्वक जबर दुखापत पोचवतो असे म्हटले जाते.
उदाहरण :
(य) चा चेहरा कायमचा विद्रुप करण्याच्या उद्देशाने किंवा तसे होण्यास आपण कारण होण्याचा संभव असल्याची स्वत:ला जाणीव असताना (क) हा (य) ला ठोसा मारतो, त्यामुळे (य) चा चेहरा कायमचा विद्रुप होत नाही, पण त्याला वीस दिवस इतका काळ दु:सह शारीरिक वेदना सहन करव्या लागतात. (क) ने इच्छापूर्वक जबर दुखापत पोचवली आहे.